دختر عمویی که با عشق‌اش به پسرعمو، گله گوسفندانش را نجات داد

عامی دِتِر جان یکی از تصنیف‌های زیبای مردمان سرزمین مازندران است، در مایه شور نواخته می‌شود و همانند منظومه طالبا دارای تم داستانی است که ریشه در داستانی عاشقانه و مضمونی افسانه‌ای دارد و بصورت تصنیف اجرا می شود.در یکی از روستا های مازندران جوانی فقیر زندگی می‌کرد که چوپان قراری (روزمزد) گوسفندان اهالی محل بود.این جوان عموی ثروتمندی داشت…